Nordkapp to jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc na mapie Europy – dla wielu podróżników to punkt obowiązkowy. Jednak czy słynny Globus rzeczywiście znajduje się na najdalej wysuniętym punkcie kontynentu? W tym artykule przyjrzymy się tej geograficznej zagadce i porównamy trzy północne krańce Europy: Nordkapp, Knivskjellodden i Kinnarodden. Który z nich zasługuje na miano prawdziwego krańca północy?
Wciąż pamiętamy jak wielkim wydarzeniem w naszym życiu było zdobycie w 2015 r. norweskiego Nordkapp. W końcu było to jedno z największych podróżniczych marzeń, które udało się spełnić. Kto nie chciałby zrobić sobie zdjęcia na tle Globu z Nordkapp - jednego z najbardziej rozpoznawalnych europejskich monumentów.
Jednak gdy opadają pierwsze emocje - stojąc przy samym pomniku Globu i spoglądając w kierunku północno-zachodnim dostrzec można pobliski półwysep, który wysunięty jest ewidentnie jeszcze dalej w morze… Półwysep ten to Knivskjellodden, który faktycznie z geograficznego punktu widzenia jest znacznie dalej wysunięty na północ. Jakby tego było mało to około 70 km na wschód od Nordkapp znajduje się kolejny skrajny punkt „najdalej wysunięty na północ” - Kinnarodden.
Jak to jest z tymi krańcami północnymi Europy?
Uporządkujmy zatem wszystkie trzy skrajne punkty pod względem geograficznym ale także jak się okazuje symbolicznym.
- Nordkapp / 71°10′ N, 25°47′ E
To najbardziej znane miejsce, uznawane za „północny kraniec Europy”, jednak określenie to jest bardziej symboliczne ponieważ Nordkapp znajduje się na wyspie Magerøya, co technicznie czyni go najdalej na północ wysuniętym punktem Europy dobrze skomunikowanym, bo dostępnym dla zmotoryzowanych użytkowników i przede wszystkim rozwiniętym turystycznie. Na klifie znajduje się duży parking dla samochodów i kamperów, centrum turystyczne oraz restauracja, z której rozpościera się niesamowity widok na Morze Barentsa. - Knivskjellodden (Przylądek Knivskjell) / 71°11′ N, 25°40′ E
To półwysep znajdujący się w odległości około 4,5 km na północny zachód od Nordkappu. Jest rzeczywiście o 1.6 km bardziej wysunięty na północ niż Nordkapp, ale nie jest natomiast tak spektakularnym klifem, a jedynie skalistą, niską formacją. Można do niego dotrzeć tylko pieszo liczącym 9 km szlakiem, co sprawia, że jest atrakcyjny dla podróżników chcących zdobyć ten faktycznie najdalej wysunięty kraniec Europy na własnych nogach. Szlak jest wymagający technicznie i jego trudność będzie zmienna w zależności od pory roku i pogody. - Kinnarodden (Przylądek Kinnar) / 71°08′ N, 27°39′ E
To najbardziej na północ wysunięty punkt kontynentalnej Europy, czyli bez uwzględnienia wysp. Znajduje się na Półwyspie Nordkinn w Norwegii. Jest mniej popularny i zdecydowanie trudniej dostępny komunikacyjnie niż Nordkapp czy Knivskjellodden.
W odniesieniu do Globusa z Nordkapp przylądek ten jest 4,4 km dalej na południe niż Nordkapp. Szlak pieszy do tego punktu ma długość ponad 23 km co czyni go najbardziej wymagającym północnym końcem Europy, ale przez to stanowi ważny cel dla „kolekcjonerów krańców”, który stawić można na równi z innymi punktami skrajnymi Europy tj.
- kraniec południowy - Tarifa w Hiszpanii / 36°00′ N, 5°36′ W
- kraniec zachodni - Cabo da Roca w Portugalii / 38°46′ N, 9°30′ W
- kraniec wschodni - Cape Flissingsky (Przylądek Bieługowy) w Rosji / 68°19′ N, 69°02′ E
Kluczem do określania tych punktów jest to czy odnosimy się do kontynentalnej Europy, czy wyspy, na którą możemy dotrzeć jakimkolwiek środkiem transportu. Skoro Nordkapp znajduje się na wyspie to czemu nie mielibyśmy omówić potencjalnego, jeszcze dalszego krańca Europy na wyspie Svalbard?
Zatem planując swój wyjazd na północ warto dokładnie zapoznać się ze wszystkimi „północymi krańcami” i wybrać ten, który spełnia oczekiwania i postawione cele wyprawy. Bardzo duże znaczenie zatem będzie odgrywać sprawność i kondycja, które zawsze należy brać pod uwagę.
Północne krańce Europy z psem.
Jeśli lubicie podróżować z psem i wspólnie „kolekcjonować” tak ekscytujące miejsca to każdy z opisanych punktów jest do zdobycia z Twoim psem. Różnią się one jedynie wymaganiami technicznymi w ich zdobyciu. Jeśli mielibyśmy określić ich trudność to lista układałaby się w następujący sposób:
- Nordkapp / łatwy
Na wyspę Magerøya prowadzi 6,8 km tunel pod fjordem co ułatwia dojazd samochodem. Od parkingu do symbolicznego Globu jest kilkaset metrów po płaskiej powierzchni co umożliwia dotarcie tam bez żadnych przeszkód nawet starszym lub mniej ruchliwym psom. - Knivskjellodden (Przylądek Knivskjell) / wymagający
Szlak pieszy liczy w obie strony około 18 km co sprawia, że wybierając Knivskjellodden trzeba liczyć się z 5-6h wycieczką po zróżnicowanym terenie i kamienistych, często podmokłych ścieżkach. W końcowej części szlaku ścieżka prowadzi zboczem skalnym, który w wielu miejscach jest wilgotny i bardzo śliski. Pamiętaj o tym jeśli Twój pies ma problemy ze stawami może to stanowić dla niego duży problem. Warto mieć ze sobą dobrą mapę offline i orientację w terenie. - Kinnarodden (Przylądek Kinnar) / trudny
To trudny szlak ze względu na odległość do punktu krańcowego, która wynosi w obie strony około 46 km co sprawia, że szlak trzeba podzielić na 1-2 dni w terenie z koniecznością nocowania na łonie natury i przez to konieczność wzięcia ze sobą nieco więcej sprzętu i prowiantu. Szlaki w Norwegii oznakowane są często na kamieniach i łatwo można je przeoczyć dlatego dobra mapa i orientacja w terenie wymagana.
W naszym przypadku po przylądku Nordkapp niezbędne było podczas kolejnej wizyty w tych okolicach, podejście do zdobycia Knivskjellodden, który okazał się dla nas znacznie ciekawszym i aktywniejszym doświadczeniem.
Przylądek Kinnar natomiast pozostaje wciąż na naszej liście "do zdobycia", ale dołączy do kolekcji mamy nadzieję już wkrótce 🙂
